Żal było wychodzić, bo za oknem wciąż mżyło.
Niemniej szybkim krokiem powróciliśmy na grań i przez Halę Szrenicką zeszliśmy na dół. Wyszło 18km i 770 metrów przewyższenia.
Piszę tego bloga od czerwca 2014, od dnia, gdy leżąc chory w łóżku wymyśliłem sobie, że przebiegnę maraton. Piszę tego bloga codziennie, bo każdego dnia spotykamy na swoich ścieżkach, nie tylko biegowych, myśli i sytuacje, które warte są zapamiętania. Piszę tego bloga dla siebie, dla każdego przekonanego i wszystkich nieprzekonanych, że można... Bo można drążyć skałę naszego lenistwa i śmiało iść do przodu w miejsca, o których baliśmy się nawet marzyć...
Komentarze
Prześlij komentarz